دهی است از دهستان باراندوزچای بخش حومه شهرستان ارومیه که در 11/5هزارگزی جنوب خاوری ارومیه و یک هزار و پانصدگزی خاور شوسۀ ارومیه به مهاباد واقع است. زمین آن جلگه و هوای آن معتدل وسالم است و 66 تن سکنه دارد که مذهب آنان تشیع و زبان ایشان ترکی است، آب این ده از باراندوزچای تأمین می شود و محصول آنجا غلات، چغندر، توتون و انگور است. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان جوراب بافی است. راه ارابه رو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)
دهی است از دهستان باراندوزچای بخش حومه شهرستان ارومیه که در 11/5هزارگزی جنوب خاوری ارومیه و یک هزار و پانصدگزی خاور شوسۀ ارومیه به مهاباد واقع است. زمین آن جلگه و هوای آن معتدل وسالم است و 66 تن سکنه دارد که مذهب آنان تشیع و زبان ایشان ترکی است، آب این ده از باراندوزچای تأمین می شود و محصول آنجا غلات، چغندر، توتون و انگور است. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان جوراب بافی است. راه ارابه رو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)
یکی از سران لشکر ابوالحسن علی بن عیسی. در تجارب الامم (ج 2 ص 90) آمده است: به سال 301 هجری قمری ابوالحسن علی بن عیسی پس از بازگشت از مکه به وزارت رسید و بعد معزول شد و از خانه سلطان به سوی خانه خود رفت، و مونس الخالع و غریب الحال و سایر سران لشکر با وی بودند. رجوع به ص 112 کتاب مذکور شود
یکی از سران لشکر ابوالحسن علی بن عیسی. در تجارب الامم (ج 2 ص 90) آمده است: به سال 301 هجری قمری ابوالحسن علی بن عیسی پس از بازگشت از مکه به وزارت رسید و بعد معزول شد و از خانه سلطان به سوی خانه خود رفت، و مونس الخالع و غریب الحال و سایر سران لشکر با وی بودند. رجوع به ص 112 کتاب مذکور شود